Het bestuderen van literatuur en citaten van individuen is een goede manier om meer over hen te weten te komen. Bij kunstenaars helpt het ons om meer te begrijpen over de geest achter het werk. Na een turbulent leven te hebben geleid, heeft Frida onderweg zeker veel klappen gekregen en enkele van de citaten die hier worden weergegeven, onthullen de sterke persoonlijkheid die zich in de loop van de tijd heeft ontwikkeld.
Beroemde citaten van Frida Kahlo
Uiteindelijk kunnen we veel meer verdragen dan we denken.
Ik dronk om mijn verdriet te verdrinken, maar de verdomde dingen leerden zwemmen.
Ik schilder geen dromen of nachtmerries, ik schilder mijn eigen werkelijkheid.
Ik hou meer van je dan van mijn eigen huid en ook al hou je niet op dezelfde manier van mij, je houdt toch van mij, nietwaar? En als je dat niet doet, heb ik altijd de hoop dat je dat doet, en daar ben ik tevreden mee. Hou een beetje van me. Ik aanbid je.
Ik schilder zelfportretten omdat ik zo vaak alleen ben, omdat ik de persoon ben die ik het beste ken.
Voeten, waar heb ik jullie voor nodig als ik vleugels heb om te vliegen?
Ik ben niet ziek. Ik ben blut. Maar ik ben blij dat ik leef zolang ik kan schilderen.
Ik kan niet over Diego spreken als mijn echtgenoot, want die term is, wanneer toegepast op hem, een absurditeit. Hij is nooit iemands echtgenoot geweest en zal dat ook nooit worden.
Ik laat je mijn portret achter zodat je mijn aanwezigheid zult hebben alle dagen en nachten dat ik weg ben.
Ik hoop dat de uitgang vreugdevol is en ik hoop nooit meer terug te keren.
Ik dacht altijd dat ik de vreemdste persoon ter wereld was, maar toen dacht ik dat er zoveel mensen op de wereld zijn, er moet iemand zijn zoals ik die zich bizar en gebrekkig voelt op dezelfde manier als ik. Ik stel me haar voor, en stel me voor dat ze daarbuiten ook aan mij moet denken. Nou, ik hoop dat als je daar bent en dit leest en weet dat, ja, het waar is dat ik hier ben, en ik ben net zo vreemd als jij.
Ik ben als een teef geboren. Ik ben geboren als schilder.
Ik wou dat ik kon doen wat ik wilde achter het gordijn van "waanzin". Dan: ik zou de hele dag bloemen schikken, ik zou schilderen; pijn, liefde en tederheid, ik zou zoveel lachen als ik me voel om de domheid van anderen, en ze zouden allemaal zeggen: "Arm ding, ze is gek!" (Ik zou vooral lachen om mijn eigen domheid.) Ik zou mijn wereld bouwen die, terwijl ik leefde, in overeenstemming zou zijn met alle werelden. De dag, of het uur, of de minuut dat ik leefde zou van mij zijn en van alle anderen - mijn waanzin zou geen ontsnapping aan de 'realiteit' zijn.
Mijn schilderij draagt de boodschap van pijn met zich mee.
Niets is meer waard dan lachen. Het is kracht om te lachen en jezelf in de steek te laten, licht te zijn.
Het schilderen maakte mijn leven compleet.
Er zijn in mijn leven twee grote ongelukken gebeurd. De ene was de trein, de andere was Diego. Diego was veruit de slechtste.
Ze dachten dat ik een surrealist was, maar dat was ik niet. Ik heb nooit dromen geschilderd. Ik schilder mijn eigen werkelijkheid.
Schilderen is het geweldigste dat er is, maar het goed doen is heel moeilijk.
Je verdient een minnaar die je verward wil hebben, met alles en alle redenen die je haastig wakker maken en de demonen die je niet laten slapen. Je verdient een minnaar die je een veilig gevoel geeft, die deze wereld heel kan consumeren als hij hand in hand met je loopt; iemand die gelooft dat zijn omhelzingen perfect bij jouw huid passen. Je verdient een minnaar die met je wil dansen, die elke keer als hij in je ogen kijkt naar het paradijs gaat en nooit moe wordt van het bestuderen van je uitdrukkingen. Je verdient een minnaar die luistert als je zingt, die je steunt als je je schaamt en die je vrijheid respecteert; die met je meevliegt en niet bang is om te vallen. Je verdient een minnaar die de leugens wegneemt en je hoop, koffie en poëzie brengt.
Je hebt niet begrepen wat ik ben. Ik ben liefde. Ik ben genot. Ik ben essentie. Ik ben een idioot. Ik ben alcoholist. Ik ben vasthoudend. Ik ben. Ik ben het gewoon. Je bent een sh*t mijn liefde.
Citaten over Frida Kahlo door kunsthistorici en beroemde kunstenaars
Als ik een schilder was, zou ik Frida Kahlo zijn.
Madonna, die verschillende Frida Kahlo-schilderijen bezit
De kunst van Frida Kahlo is een lint om een bom.
André Breton
Ze schilderde wat ze schilderde omdat het moest, omdat ze er gepassioneerd over was. Het kon haar niet schelen of mensen haar schilderijen kochten. Zoals ze zei, schilderde ze haar werkelijkheid.
Julie Taymor
Frida Kahlo gebruikt typisch de visuele symboliek van fysieke pijn in een langdurige poging om emotioneel lijden beter te begrijpen. Voorafgaand aan Kahlo's inspanningen was de taal van verlies, dood en zelfbeschikking relatief goed onderzocht door enkele mannelijke kunstenaars (waaronder Albrecht Dürer, Francisco Goya en Edvard Munch), maar was nog niet significant ontleed door een vrouw. Kahlo ging inderdaad niet alleen een bestaande taal aan, maar ze breidde het ook uit en maakte het haar eigen. Door inwendige organen letterlijk bloot te leggen en haar eigen lichaam in een bloedende en gebroken staat af te beelden, opende Kahlo onze binnenkant om menselijk gedrag aan de buitenkant te helpen verklaren.
TheArtStory.org
Frida Kahlo was een Mexicaanse schilder die bekend stond om haar vele portretten, zelfportretten en werken geïnspireerd door de natuur en kunstvoorwerpen van Mexico. Geïnspireerd door de populaire cultuur van het land, gebruikte ze een naïeve volkskunststijl om vragen over identiteit, postkolonialisme, geslacht, klasse en ras in de Mexicaanse samenleving te onderzoeken. Haar schilderijen hadden vaak sterke autobiografische elementen en vermengden realisme met fantasie. Naast het behoren tot de post-revolutionaire Mexicayotl-beweging, die een Mexicaanse identiteit probeerde te definiëren, is Kahlo beschreven als een surrealist of magisch realist.
Wikipedia
