Fruits of the Earth van Frida Kahlo, is een stilleven van 23,5 x 16 inch, voltooid in 1938, en het is een van de meest bekende schilderijen van de vele schilderijen die ze heeft gemaakt.
Fruits of the Earth gebruikte, net als veel van haar andere grote schilderijen, het gebruik van een oliemedium en Masonite, een glad hardboard dat in de jaren 1920 werd ontdekt, als mediabasis.
Ze gebruikte terpentijn als haar verdunnings- en verdunningsmateriaal en gaf de voorkeur aan traditionele Mexicaanse olieverf uit tubes. Dit schilderij, een stilleven van Frida Kahlo, erkent de vruchtbaarheid van de vrouwelijke aarde van Mexico.
Op het schilderij zitten fruit, maïs, groenten, paddenstoelen en bloemen op een houten tafel naast haar. Het kunstwerk illustreert expliciete, seksuele voortekenen en toespelingen op de volgorde van leven en dood.
Het schilderij belicht de strijd van een vrouw in de Mexicaanse samenleving. Fruits of the Earth onthult vruchten die lijken op vrouwelijke seksualiteit en zijn daarom seksuele representaties.
De achtergrond die wit en grijs is, duidt op een veerkrachtig uitzicht op de natuur en een dreigende storm die wordt gekenmerkt door een donkere sombere lucht. Mercedes Zamora heeft veel invloed gehad op en inspireerde Frida Kahlo's Fruits of the Earth-schilderij.
Vergelijking tussen het kunstwerk van Mercedes Zamora uit 1896 en het schilderij Fruit of the earth van Frida onthult enige overeenkomst.
Als vrouw illustreerde Frida Kahlo's kunst de Mexicaanse cultuur, politiek, seksualiteit, vruchtbaarheid, huwelijk en de fysieke en emotionele pijn die ze ervoer, met grote oprechtheid. De meeste van haar schilderijen, in dit geval Fruits of the Earth, werden beïnvloed door haar Mexicaanse cultuur, wat geïllustreerd wordt door haar gebruik van felle kleuren en symboliek.
Fruits of the Earth schilderij is een analogie voor seksualiteit, pijn en lijden die ze als vrouw ervoer. Frida Kahlo's Fruits of the Earth-schilderij is te zien in The Kahlo Museum, dat haar leven en kunstwerken herdenkt, gelegen in La Casa Azul (The Blue House) in Mexico-Stad. Hier bracht ze het grootste deel van haar jeugd door.
