Frida Kahlo had dit stillevenschilderij in haar laatste dagen toen ze in de vijftig was. Het was oorspronkelijk bekend als Fruta de la Vida.
Het toont gesneden watermeloenen, sinaasappels en bananen zittend op een houten bank. De zon en de maan zijn ook te zien op de achtergrond met doornen rondom de vruchten. Af en toe gebruikte ze fruit uit haar tuin en de lokale markt als onderwerp van haar schilderijen. Aangezien ze grotendeels bedlegerig was, was dit voor haar de meest geschikte manier om de vruchten naast haar bed te rangschikken.
Sommige symboliek is te zien in het schilderij dat ze gebruikte om politieke invloeden uit haar tijd te benadrukken. Dit is te zien aan het gebruik van vredesduiven en inscripties om berichten naar het publiek te sturen.
Het schilderij symboliseert ook de vruchtbaarheid van haar moederland Mexico. Het thema dat in dit stuk naar voren wordt gebracht, omringt haar levenservaring die in al haar schilderijen gebruikelijk is.
Ze zou de pijn uitbeelden die ze voelde met haar lichaam en haar huwelijk met kunstenaar Diego Rivera . De slagen die speciaal op de doornen worden gedaan, kunnen haar uitbeelden dat ze haar pijn loslaat als een vorm van expressie. Het schilderij is gemaakt met olieverf op een materiaal dat bekend staat als masonite. Vrijmetselaars was een vrij populair materiaal dat in de jaren twintig van de vorige eeuw werd gemaakt.
Het is een glad hardboard dat weinig aandacht nodig heeft voor het aanbrengen van verf. Masoniet is vervaardigd uit hout dat tot vezels is afgebroken en opnieuw is verdeeld om het harde oppervlak te vormen om het schilderen te vergemakkelijken. De masonietenborden waren een veelvoorkomend kenmerk in Frida's werken.
Frida Kahlo's stijl in het stuk valt onder naïeve of primitieve kunst. Opvallend is het gebruik van felle contrasterende kleuren. De gebruikelijke beeldende kunstconventies zoals perspectief worden meestal over het hoofd gezien door de kunstenaars die deze beweging gebruiken.
Zijn kinderlijke eenvoud is wat hem opvalt. De eenvoud maakt het schilderij heel levendig en plezierig om naar te kijken. Het schilderij bevindt zich nu in de Raquel M. de Espinosa Ulloa-collectie in Mexico-Stad in Mexico. Het trekt velen aan die toeren om een van de laatste werken van Frida Kahlo in haar illustere schilderijenportfolio te bekijken. Het komt overeen met veel van haar eerdere werken die hoop en empowerment toonden, vooral voor mensen in ongunstige omstandigheden.
