Dit was een van de 55 zelfportretten die Kahlo gedurende haar leven maakte en aan boord in olieverf was geschilderd.
De aap in dit zelfportret is Fulang-Chang, een van de vele slingerapen (en andere vogels en dieren) die door Kahlo als huisdier worden gehouden.
De positionering van het paar wordt vaak vergeleken met Renaissance-schilderijen die de Madonna en het kind afbeelden, wat leidde tot speculatie dat Kahlo's apen een vervanging waren voor de kinderen die zij en haar echtgenoot, muralist Diego Rivera, niet konden bedenken.
Anderen speculeren dat dit schilderij de sterke band vertegenwoordigt die Kahlo voelde met dieren.
Het feit dat ze een achtergrond van bosplanten koos en een lavendellint schilderde dat tussen haar en Fulang-Chang slingerde, lijkt dit gevoel van verbondenheid te benadrukken en draagt bij aan het algehele vredige gevoel van het werk, waarin Kahlo één lijkt te zijn met natuur.
In Zelfportret met doornhalsband en kolibrie, geschilderd in 1940, zien we meer een moeilijke relatie tussen Kahlo en de natuur, misschien als gevolg van de fysieke pijn waarmee ze leefde na een ernstig ongeluk toen ze nog maar 18 jaar oud was.
Fulang-Chang en ik werden in 1938 tentoongesteld in de Julien Levy Gallery, NY. De recensies waren positief, maar weerspiegelden het seksisme dat in die tijd wijdverbreid was: Time Magazine verwees bijvoorbeeld naar 'Little Frida's foto's'.
Het schilderij toont echter een kracht en kracht in Frida's vaste blik en haar onwankelbare weergave van lichaams- en gezichtshaar.
Deze viering van haar gaat verder in de afbeelding van zowel de aap als de cactussen op de achtergrond.
Interessant is dat Kahlo jaren na de tentoonstelling een spiegel maakte om dit schilderij te begeleiden en ze presenteerde beide in uitgebreide bijpassende lijsten. Vervolgens schonk ze het portret en de spiegel aan haar goede vriendin, Mary Sklar, die ze in 1935 voor het eerst in Mexico had ontmoet, en vertelde Mary dat ze nu altijd samen konden zijn.
Sklar heeft het schilderij nagelaten aan het MoMA, waar het nu wordt tentoongesteld als onderdeel van de collectie Schilderijen en Beeldhouwkunst.
