Het stuk werd gemaakt in Frida's latere jaren toen haar schilderijen steeds politieker werden toen ze de revolutie wilde helpen en 'de partij diende' door politiek symbolische afbeeldingen te produceren zoals zoals in dit schilderij, waar Frida haar idealistische overtuiging probeert te symboliseren dat ieder mens, door zijn politieke overtuigingen, een leven kan hebben zonder pijn, onderdrukking en lijden.
Het schilderij zelf is een zelfportret met veel elementen die Frada's overtuiging demonstreren dat het marxisme de zieken kan genezen. Het schilderij bestaat uit een verdeelde achtergrond, de ene helft vertegenwoordigt alles wat donker en slecht is, terwijl de andere het licht en het goede van de wereld vertegenwoordigt.
Frida wordt getoond met een rood boek van het marxisme, terwijl ze de mogelijkheid heeft gekregen om los te komen van haar krukken die ze ooit nodig had voor ondersteuning. Op het schilderij worden twee grote God-achtige open handen getoond die Frida genezen en proberen te bevrijden van een orthopedisch leren korset, dat haar vermogen om te ademen en te bewegen zonder belemmering beperkt.
De goddelijke handen op de foto symboliseren het marxisme en het korset vertegenwoordigt onderdrukkende kapitalistische krachten. Om Frida's politieke opvattingen verder te laten zien, bestaat het schilderij uit symbolen van oorlog en vrede, samen met een zwevende engelachtige afbeelding van Marx, terwijl de Amerikaanse adelaar wordt gewurgd.
Frida's schilderijen tonen fantasie, naïviteit en een fascinatie voor geweld en dood, sterke elementen uit de Mexicaanse volkskunst. Door haar schilderijen ontwikkelde Frida een stijl die de realiteit vermengde met het surrealisme waarin ze vaak lijden en dood verbeeldde.
Dit schilderij is eigenlijk niet gevist en het bleek een van Frida Kahlo's laatste schilderijen te zijn. De originele titel voor dit schilderij was: 'Vrede op aarde, zodat de marxistische wetenschap de zieken en de onderdrukten van het criminele Yankee-kapitalisme kan redden'.
Er wordt gezegd dat ze na het maken van dit schilderij een innerlijke vrede in haar leven vond die ze nooit eerder had gehad, en er wordt geciteerd: "Voor de eerste keer huil ik niet meer." Het schilderij maakt gebruik van olieverf op masonite. Het is 76x61cm en is momenteel te vinden in het Frida Kahlo Museum, Mexico City, Mexico.
