De kracht van een blik - Het portret geeft ons wat we verwachten van een Kahlo-werk - het toont Frida in traditionele Mexicaanse kleding die de aandacht van het publiek trekt door eenvoudig, standvastig uit het schilderij te staren. Haar blik zelf is arresterend en leidt de aandacht af van de details van het schilderij en naar de kunstenaar zelf.
De afbeelding toont Kahlo's grote vaardigheid als kunstenaar. Haar penseelstreken zijn licht en vloeiend, waardoor het schilderij nauwkeurig en intens blijft zonder ongeremd te worden. Het effect is een schilderij vol met niet-herinnerde fijne details die overschaduwd worden door Kahlo's onderwerp - zelf.
Biografen praten over Kahlo's wens om opgemerkt te worden; de lichamelijke pijn die ze in de loop van haar leven heeft doorstaan en het verband hiertussen en de aandacht die ze kreeg voor haar ziektes.
In zekere zin is deze directe blik een provocerende manier voor Frida de kunstenaar om de aandacht te krijgen waar Frida het individu naar zou hunkeren.
Frida en haar papegaaien
De starheid van het schilderij wordt ook doorbroken door details in het werk. De papegaaien brengen diepte, de ingewikkelde details van hun veren zorgen voor een subtiel contrast met de soepele eenvoud van Frida's uiterlijk. De gegolfde, beschermende papegaaien versterken de sensuele tactiliteit van het werk, de kalme eenvoud van Kahlo's mien wordt ertegen uitvergroot.
Ondanks hun felle kleuren overtreffen de papegaaien Kahlo niet. In plaats van afbreuk te doen aan haar aanwezigheid, versterken ze het, waardoor het een andere dimensie krijgt. Ze wordt nog rustiger, nog gereserveerder omdat de papegaaien een slordige wanorde met zich meebrengen.
Ik en mijn papegaaien (Me and My Parrots) is als een oase van rust in het verhaal van Kahlo. Ondanks haar verdriet om het verlies van haar vader, haar fysieke lijden en haar duistere huwelijk, waren er nog steeds plekken van rust die ze voor zichzelf kon vinden.
