Het schilderij is gemaakt in de stijl van het primitivisme. Frida gebruikte olie op metaal om het schilderij in 1937 te voltooien. Het schilderij beeldt Frida uit die een borstvoedingsoefening ondergaat door haar Indiase voedster.
Frida's moeder kon haar geen borstvoeding geven omdat ze Cristina, Frida's jongere zus, borstvoeding gaf. De verpleegster werd ingehuurd om Frida borstvoeding te geven. De verpleegster was maar voor korte tijd gecontracteerd omdat ze tijdens haar dienst dronk.
Op het schilderij is een koude en afstandelijke relatie zichtbaar tussen Frida en haar verpleegster. De handeling van borstvoeding lijkt een efficiënt proces te zijn dat geen genegenheid omvat zoals omhelzen of knuffelen die een baby nodig heeft.
De verpleegster draagt een precolumbiaans begrafenismasker terwijl de baby Frida's volwassen hoofd heeft. Een van de redenen voor deze uitdrukking zou kunnen zijn dat Frida zich niet kon herinneren hoe ze er allebei uitzagen toen ze jong was.
Het schilderij laat ook zien hoe Frida de afstand tot haar moeder voelt. Frida had een vreemde relatie met haar verzorgers; ze heeft nooit een band met haar moeder gehad en ze heeft ook nooit een relatie met haar verpleegster ontwikkeld. Het schilderij toont ook Frida als een offer op de armen van haar verpleegster.
Mijn verpleegster en ik maken deel uit van een serie schilderijen die Frida documenteerde om de belangrijkste gebeurtenissen in haar leven te laten zien. De serie schilderijen is een project dat werd aangemoedigd door Diego Rivera, haar man.
Het schilderij Mijn verpleegster en ik is een van haar meest verbazingwekkende werken. In het originele schilderij had Frida kort haar, maar later bewerkte ze het canvas om lang haar te laten zien.
Op het schilderij zie je regendruppels melk die het werk betekenen dat de verpleegster doet om meer geld te krijgen om haar levensstijl te financieren. Aan de rechterkant is er een melkblad, dat ook verbeeldt hoe ze de kost verdiende met de taak om verpleegster te zijn.
De algemene boodschap van het schilderij is verontrustend, terwijl het ook een rol speelt om te laten zien hoe baby Frida opgroeide. Het schilderij bevindt zich momenteel in de Dolores Olmedo Collection in Mexico, Mexico.
