De kunstenaar zelf was zeer geïnteresseerd in het verzamelen van kunstwerken die dateren uit het begin van de negentiende eeuw en waarop afbeeldingen werden afgebeeld die goden of heiligen bedankten voor het genezen van het individu in de magiër van een ziekte of vloek.
Dit schilderij heeft Kahlo erg beïnvloed en heeft haar geholpen haar eigen kunststijl te vormen en vorm te geven.
Het schilderij Mijn grootouders, mijn ouders en ik is een stamboom die is gevisualiseerd op canvas. De beelden zijn zowel mooi als verontrustend en fantastisch van aard. Het naakte meisje dat in het hart van het schilderij is afgebeeld, is Kahlo.
Ze verschijnt echter twee keer op het doek, haar tweede afbeelding is die van de ongeboren foetus in de baarmoeder van haar moeder.
Er is ook gezegd dat de omhulling van haar ouders en grootouders in het ene schilderij ook die van een baarmoederachtige omgeving is, vooral met de rode lintsymboliek die de gezinsleden samenbrengt.
De Mexicaanse cultuur en de bijbehorende tradities zijn ook zeer duidelijk in haar werk.
Dit schilderij is echter veel persoonlijker en weerspiegelt duidelijk haar Joodse en Europese erfgoed. Rechts van het schilderij kan de toeschouwer haar vader zien, die van joodse en Duitse afkomst was, en boven de hoofden van haar grootouders is ook een geschetste kaart van Mexico te zien.
Wat ook interessant is, is het gebruik van gemengd erfgoed als visuele vorm in dit schilderij, aangezien het werd geschilderd kort na de goedkeuring van de Neurenbergse wetten door Hitler, waardoor dit schilderij bijna een daad van verzet is.
Veel historici hebben ook opmerkingen gemaakt over de subversieve seksuele beelden van Mijn grootouders, mijn ouders en ik. Ten eerste met het gebruik van het rode lint dat de seksualiteit van de moeder conceptualiseert, en ten tweede in de symboliek van de rode bloem die het stuifmeel verwelkomt.
