Het is een van de vijfenvijftig zelfportretten die ze tijdens haar leven heeft gemaakt, en een van de vele zelfportretten waarin Kahlo met haar apen als huisdier te zien is.

Dieren en andere elementen van de natuur, zoals de lommerrijke achtergrond in dit stuk, komen vaak voor in haar werken, wat een sterke band met de natuur weerspiegelt. Het vlakke perspectief en de felle kleuren in dit stuk zijn ook elementen van haar kenmerkende stijl, die als naïeve kunst wordt beschouwd.

Kahlo's gebrek aan formele kunstopleiding ondersteunt deze classificatie verder. Sommige van haar werken zijn ook beschreven als surrealistisch. Ze verwierp dit label echter ondubbelzinnig en protesteerde dat ze gewoon haar eigen realiteit schilderde.

Haar stilistische keuzes kunnen worden toegeschreven aan de inspiratie die Kahlo putte uit de traditionele Mexicaanse en inheemse Azteekse cultuur. Zelf deels inheems, streefde ze ernaar om deze cultuur open en waarheidsgetrouw te vertegenwoordigen, zonder de romantiek die vaak wordt gezien in de revolutionaire propaganda van die tijd.

In 1952 schreef ze in een brief dat ze met haar schilderijen waardig wilde zijn voor de mensen waartoe ze behoorde. Kahlo verwierp wat ze burgerlijke kunst noemde, en geloofde dat haar meer traditionele kunst eerlijker was.

Bovendien droeg ze meestal traditionele kleding en beeldde ze zichzelf daarom af in dezelfde kleding in haar zelfportretten, die in dit stuk te zien zijn.

Kahlo gebruikte ook de Azteekse symboliek van dieren uitgebreid in haar kunst. De veelvuldige verschijning van de aap in haar werk suggereert dat ze het misschien als haar gezelschapsdier heeft gekozen. Hoewel ze ze vaak afschildert als zachtaardig en beschermend, werden apen beschouwd als een symbool van lust en promiscuïteit.

De papegaai, een andere favoriet van haar die in dit stuk voorkomt, vertegenwoordigt op dezelfde manier lust, evenals het occulte. Het kan ook een zelfspot zijnde verwijzing zijn naar haar onvermogen om kinderen te krijgen nadat ze gewond was geraakt bij een verkeersongeval, aangezien kinderloze vrouwen soms papegaaien werden genoemd in de Mexicaanse populaire cultuur.