Alle kunstenaars hebben echter een variatie als het gaat om tekenen. Deze variaties hebben ervoor gezorgd dat ze dames schilderen, Romeinse sieraden bloemen en zelfs levend fruit. Een voorbeeld van zo'n stuk was het Stilleven met fruit een werk van de bekende Frida Kahlo. De kunstenaar is een bekende Mexicaan wiens werk te zien is geweest in verschillende kunstgalerijen en musea.

In tegenstelling tot anderen had ze het vermogen om schilderijen tot leven te brengen . Een techniek die de profs onderscheidt van de armatuur. Lees verder om een idee te krijgen van het schilderij Stilleven met fruit.

Het schilderij is samengesteld uit fruit variërend van bananen tot meloenen en sinaasappels. Frida toont ook een goede beheersing van rondingen door goed gesneden meloenen te tonen. Hij beschrijft aan het publiek wat ze mogen verwachten van een sappige watermeloen.

Het schilderij heeft een figuur die lijkt op de zon. Hieruit kunnen we zien hoe de stralen zich verspreiden naar elk deel van de kunst. Dit leidt tot de conclusie dat de zon de lichtbron in het heelal is. De kunstenaar is ook dol op het detail van de zon. Terwijl ze laat zien dat de stralen meer verzadigd zijn bij de bron.

Bovendien wordt de zon in het schilderij beschouwd als de kunstenaarsversie van de Azteekse zon, voornamelijk vanwege de overeenkomsten die de twee symbolen hebben. Een vergelijking met de Aztech-zon leert dat beide schilderijen een gezicht hebben.

Verdere studies tonen ook aan dat het zonneschilderij en de Aztech-zon meerdere vertakkingen hebben en een bron van leven zijn. Iets waar de kunstenaar dringend behoefte aan had. Ook maakt de kunstenaar het schilderij politiek door zich in een duif te buigen.

Om dit te versterken, is het kunstwerk voorzien van een witte duif, een symbool voor vrede en het verlangen naar vrede. De witte duif is effectief sinds het een periode was waarin Mexico verkiezingen doormaakte.

Desalniettemin zag Fridas de laatste dagen op aarde ons genieten van een heleboel verschillende stille schilderijen. Bovendien wordt dit toegeschreven aan het feit dat ze het huis niet kon verlaten om met anderen om te gaan.

Ondanks de pijn bleef haar liefde voor schilderen echter doorgaan en heeft ze de wereld enkele van de beste stukken zien omarmen. Stukken die velen niet begrijpen of waarvan ze niet weten waar ze vandaan komen, maar die ze toch waarderen en waarderen.