Zelfportret als een Tehuana (1943) is een voorbeeld van Frida's immense vaardigheid in zelfportretten en symbolisch voor de gebeurtenissen in haar leven op het moment van ontstaan.
Frida begon dit schilderij blijkbaar in 1940, maar voltooide het pas in 1943 omdat ze huwelijksproblemen had met een andere beroemde Mexicaanse kunstenaar, Diego Rivera, ook een zelfverklaarde rokkenjager.
Het paar scheidde in 1940 na ongeveer tien jaar huwelijk, wat vanaf het begin controversieel was. Dit schilderij is in wezen Frida's manier om Diego terug te krijgen, terwijl ze ook haar gevoelens over hun scheiding uitdrukt.
Dit zelfportret heeft nog twee andere namen: Diego in my Thoughts and Thinking of Diego, wat Frida demonstreert door een klein portret van Diego op haar voorhoofd te schilderen.
Ondanks het feit dat hij haar heeft bedrogen met andere vrouwen, houdt ze van haar man en kan ze niet stoppen aan hem te denken. Frida heeft zichzelf ook voorgesteld in een traditioneel Tehuana-kostuum dat gedragen zou zijn door een Tehuantepec-vrouw omdat Diego van dit soort kleding hield.
Ze hoopt hoogstwaarschijnlijk dat dit hem naar haar toe zal trekken om hun relatie terug te krijgen. Frida heeft ook wat lijkt op een spinnenweb rond haar hoofd geschilderd, misschien als een manier om Diego te vangen of te vangen en zijn liefde alleen voor haar te hebben.
Dit schilderij geeft duidelijk de diepe emoties van Frida weer in de nasleep van hun scheiding en toont tegelijkertijd haar oprechte en onvoorwaardelijke liefde voor Diego.
Ondanks haar inspanningen heeft Frida haar relatie met Deigo nooit teruggekregen. Hoewel dit haar veel verdriet en lijden bezorgde, inspireerde het dit prachtige schilderij en anderen in haar beroemde en iconische collectie. Zelfportret als een Tehuana maakt momenteel deel uit van de privécollectie van de Mexicaanse kunstverzamelaars Jacques en Natasha Gelman in Mexico-Stad, Mexico.
