Frida gebruikte dit schilderij om haar ware emoties van verdriet over te brengen die destijds verborgen waren in de penseelstreken van de kunst.
Ze is in het zwart gekleed om te rouwen om de dood van haar vader. Frida schildert ook haar geliefde papegaai Bonito op haar schouder die ook was gepasseerd. In tegenstelling tot andere portretten draagt Kahlo geen sieraden of de karakteristieke bloem in haar haar om de wolk van verdriet in haar leven op dat moment naar voren te brengen.
Hoewel ze rouwt, creëert Frida een levendige achtergrond die wordt weergegeven door planten en insecten, een vrij algemeen thema van Leven en Dood dat Kahlo in andere schilderijen gebruikte.
Kahlo ging nooit naar school om een artistieke opleiding te volgen. Het grootste deel van haar werk werd grotendeels beïnvloed door de stukken van haar vader, meesters uit de Renaissance en gerenommeerde Europese kunstenaars zoals Amedeo Modigliani.
Bij het maken van dit schilderij had Kahlo haar stijl ontwikkeld en haar inspiratie gehaald uit de Mexicaanse volkscultuur, vandaar de vele kleine zelfportretten die de katholieke en precolumbiaanse mythologie tentoonstelden.
Terwijl Kahlo's kampioenen zoals Andre Breton beweerden dat haar werk geïnspireerd was door de surrealistische beweging, hadden artefacten uit de pre-Columbiaanse periode een significant effect op haar schilderijen.
In de voorgaande jaren had Diego idolen en sculpturen verzameld, terwijl Frida sieraden had verzameld die verband hielden met deze periode, vandaar het enorme effect dat de pre-Columbiaanse periode had op haar schilderstijl.
Andre Breton was de grootste fan van Kahlo. Hij beweerde dat Kahlo een soort naïeve surrealistische stijl gebruikte, en in deze overtuiging organiseerde hij in 1938 haar eerste solotentoonstelling in de Julien Levy Gallery.
Hij beweerde ook dat Frida's werk een delicaat evenwicht was tussen kunstenaarschap en politiek. In de daaropvolgende jaren nam Kahlo deel aan vele tentoonstellingen in de Verenigde Staten en Mexico.
Gerelateerde schilderijen
Zelfportret met vlecht - Kahlo gebruikte dit schilderij om haar gevoelens over hun huwelijksverzoening met Diego te uiten. Voorafgaand aan het maken van dit schilderij had Frida haar haar geknipt om haar diepe frustratie in Diego uit te beelden die haar meerdere keren had bedrogen. Na hun hertrouwen kort na de dood van haar vader, maakte Frida dit portret; dit keer met een nieuwe vlecht, die in de vorm van een eindeloze lus hun oneindige liefde voor elkaar laat zien.
